Στα παραδοσιακά καφενεία – που πλέον τείνουν να εκλείψουν- υπήρχε υπάλληλος που ασχολούταν αποκλειστικά με το ψήσιμο του ελληνικού –τούρκικο τον έλεγαν τότε- καφέ: ο ταμπής. Τα σύνεργά του ήταν η χόβολη , το γεντέκι (καζάνι με ζεστό νερό),τα μπρίκια οι τσεσβέδες το μικρό κουταλάκι-μεζούρα το αναδευτηράκι και τα φλιτζάνια. Ο ταμπής έπιανε δουλειά γύρω στις 7 το πρωί. Πριν από αυτόν πήγαινε στον καφενέ ο καφετζής που έλεγχε την φωτιά στο τζάκι, απαραίτητη για το ζέσταμα του νερού στο γεντέκι και της άμμου στην χόβολη.
Το ψήσιμο του καφέ ακολουθούσε την εξής διαδικασία. Ο ταμπής έπαιρνε το κατάλληλο μπρίκι, έβαζε τις κατάλληλες ποσότητες καφέ και ζάχαρης ανάλογα με την παραγγελία, πρόσθετε ζεστό –όχι καυτό- νερό από το γεντέκι, έβαζε το μπρίκι στην χόβολη, παρακολουθούσε το ψήσιμο μέχρι να φουσκώσει ο καφές, σέρβιρε στα φλιτζάνια και έπλενε πολύ καλά το μπρίκι.
Οι πιο δημοφιλείς τύποι καφέ ήταν (σε κουταλιές καφέ και ζάχαρης):
Με ολίγη ή ναι-και-όχι | (3 καφέ + μισή ζάχαρη) |
Βαρηγλυκός | (3 καφέ + 4 ζάχαρη) |
Πολλά βαρηγλυκός | (4 καφέ + 6 ζάχαρη) |
Ελαφρύς γλυκός | (1 ½ καφέ + 5 ζάχαρη) |
Γλυκηβραστός | (3 καφέ + 6 ζάχαρη, στο σερβίρισμα σηκώνεις το μπρίκι για να κάνει κάμποσες φουσκάλες) |
Οθωμανικός | (γλυκηβραστός με πάρα πολλές φουσκάλες) |
Μέτριος | (3 καφέ + 2 ζάχαρη) |
Μέτριος βραστός ή βραστός-και-όχι | (3 καφέ + 3 ζάχαρη με φουσκάλες) |
Βαρύς σε μισό | (3 καφέ + 6 ζάχαρη σε μισό φλιτζάνι – πηχτός σαν γιαούρτι) |
Σκέτος | (3 καφέ, καθόλου ζάχαρη) |
Σημ. η κάθε κουταλιά καφέ αντιστοιχεί σε μισό κουταλάκι του γλυκού